Het houdt maar niet op. Nederland vertrut alsmaar verder. We hebben er weer heel wat voorbeelden van voorbij zien komen de laatste weken. Langzaam slaat de vertruttingsmeter op tilt. Woke en deugers bepalen wat nog wel en wat niet meer mag. Een schilderij met rokende mannen moet worden verwijderd. Een schilderij met blote borsten is niet meer van deze tijd. Apenpokken mag geen apenpokken meer heten, want stel je voor; iemand zou de associatie weleens kunnen maken met de landen waar de ‘apen’ doorgaans vandaan komen en dit dan weer spiegelen aan de kleur van de bewoners van die landen. Kolere zeg…kan het nog erger. Humor, leedvermaak (?) het is verdwenen uit de samenleving en leeft ondergronds verder. Iedere werkgever die weleens de stem heeft verheven tegen een – of meerdere – werknemer(s) ligt onder de ‘deugloep’. Excessen (Matthijs van Nieuwkerk bijvoorbeeld) worden aangegrepen om willekeurig welke werkgever eens nader te bekijken. Toevallig als hardwerkende gestreste broodbakker ’s ochtends vroeg ooit tegen een van je werknemers geroepen; ‘he…schiet godverdomme eens op met dat deeg slome zak’, dan deug je echt niet hoor. De vertrutting gaat maar door en door. De stoomboot zien zinken op het Sinterklaasjournaal ? Jeugdtrauma !! Urenlange discussies over het wel of niet dragen van een ‘one love armband’ in werkelijk alle talkshows en vooral elkaar voor ‘heel fout’ uitmaken als iemand enige ouderwetse relativering in de discussie probeert aan te brengen. Gewoon al die vreselijke talkshows eens een avondje bekijken en luisteren naar al die gecreëerde verontwaardiging over onderwerpen die écht helemaal nergens over gaan. Het is zelfbeschadiging in optima forma. Truttigheid, truttigheid en nog eens truttigheid. Tegenwoordig wordt niet alleen een militair of hulpverlener die de meest erge dingen heeft meegemaakt of gezien gediagnostiseerd met PTSS als hij – of zij – psychisch in de problemen komt, maar ook als je goudvis onverwacht op het droge naar adem ligt te happen ben je ‘traumawaardig’. Het is een collectieve ‘ach-wee-staat’ geworden, waarin degenen die écht hulp nodig hebben feitelijk het slachtoffer zijn van alle onzintrauma’s die de rest van Nederland worden aangepraat. Alles is een probleem en is het dat niet dan maken we het er gewoon van. Deugen, deugen, deugen en wie bepaalt er dan wat deugt ? Jawel de ‘deugers’ natuurlijk. Hun wil is meer wet dan de wetten uit Den Haag. Iedereen in hokjes stoppen. Niets is meer normaal. Tegenspraak betekent automatisch ruzie en/of een deug(ver)oordeel. Iedereen roept om het hardst dat we zo blij zijn met de vrijheid van meningsuiting in dit land, dat we zo blij zijn met artikel 1 uit de Grondwet; maar bijna niemand leeft daar ook echt nog naar. Verkeerd standbeeld ? ACTIEGROEP ! Verkeerde uitspraak ? ACTIEGROEP ! Iets uit het verleden gevonden, waar we nog over kunnen zeiken ? ACTIEGROEP ! Niet passend in jouw ingebeelde cultuur ? ACTIEGROEP ! Belangrijke zaken ? Ehhhhh….daar lullen we liever niet over.