Bijna 64 jaar geleden werd ik als zoon van een Limburgse vader en een moeder met Indonesische roots geboren op de Dr. de Visserlaan nummer 6 in Schiedam. Een vader die in de oorlog had gevochten voor onze vrijheid en een moeder die in de oorlog had geleden onder de bezetting zouden mij en mijn drie broers groottrekken in Schiedam-Nieuwland, want zo heette de nieuwste wijk van Zwart Nazareth toen. Een bijnaam die verwijst naar de rijke plaatselijke jeneverindustrie, welke gevoed werd door tientallen steenkool gestookte branderijen. Nee, echt prettig rook het niet altijd in de suburbs van de jeneverstad en écht fris was de lucht die je doorgaans inademde allerminst.
De eerste woningen in de ‘hongerput’, rechts de Dr. de Visserlaan
De Dr. de Visserlaan was de eerste straat die werd opgeleverd in de nieuwe wijk, gelegen onder aan de Vlaardingsedijk. Het moest een wijk worden met nieuwe kansen, met voorspoed, met toekomst en met ruimte voor nieuwe ideeën. De huren waren er voor die tijd belachelijk hoog en niet voor niets werd de nieuwe wijk al snel ‘de hongerput’ genoemd, want als de huur was betaald bleef er in de meeste huishoudens weinig over voor de inwendige mens. Jaja, je zal er maar geboren worden in de hongerput van Zwart Nazareth. De wijk was wit, zelfs witter dan wit, want slechts een paar gerepatrieerde Indische Nederlanders, een verdwaalde Surinaamse ambtenaar en de Italiaanse ijsboer vormden het dus nauwelijks aanwezige allochtone smaldeel. 99,95% van de wijk bestond uit geboren en getogen Nederlanders, waaronder heel veel Rooms-Katholieke Schiedammers. Begin zestiger jaren werd er dan ook een enorme kerk gebouwd aan de Dr. Schaepmansingel in deze wijk. Pastoor J. Oudshoorn, destijds goed bevriend met mijn vader, bestierde zijn parochie bevlogen vanuit de Onze Lieve Vrouw Visitatiekerk, welke aan ruim 600 gelovigen plaats bood. Het geloof heb ik overigens al heel snel afgezworen en ook mijn ouders kwamen door de jaren tot het besef dat niet alleen drank, maar ook geloof meer kapot maakt dan je lief is.
De OLV Visitatie als bewijs van de Rooms-Katholieke wijkstatus
Nu 64 jaar later is de OLV Visitatiekerk alweer ruim 20 jaar geleden gesloopt. Daar waar ooit pastoor Oudshoorn de miswijn en hosties verdeelde bepalen nu de minaretten van een gigantische moskee het decor vanaf de Vlaardingsedijk. Een Islamitisch centrum in een wijk waar nu bijna 70% van de inwoners van allochtone afkomst is. Ja, je leest het goed; ruim 70% en dat getal ligt in de sub-buurten Wibaut en Nolens zelfs nog véél hoger. Niet écht onbegrijpelijk dat in Schiedam de Centrum Democraten van Drs. Janmaat ooit zelfs 10% van de zetels in het stadsbestuur behaalden. De door mijn vader bevochten grondrechten en vrijheden worden op heel andere wijze ingevuld. De Sharia regeert achter de voordeur, maar ook steeds meer gewoon op straat. Alleen de frietjes bij de overigens allochtone snackbar herinneren nog enigszins aan een Nederlandse cultuur, voor de rest loopt elke vergelijking met het Nederland van de vijftiger jaren mank. De Nederlandse taal is hier een subcultuur geworden, nog slechts gesproken in de huizen van de paar Nederlanders die te arm zijn om deze wijk nog te verlaten. De begrippen ‘hongerput’ en ‘Zwart Nazareth’ staan voor hen nog als een paal boven water, maar wel in een compleet andere context. Nieuwland; ja ook dat klopt ! Het is hier een heel nieuw land geworden. Niet het land van de grondwettelijke vrijheden in de toekomst, maar het land van de beperkingen uit het verleden. Gewoon 100 jaar teruggezet in de geschiedenis ! Het zoveelste bewijs van compleet mislukte integratie…………maar we ploeteren gewoon voort. Je mag er niks van zeggen toch (?), want dan wordt er direct een hakenkruis op je voorhoofd geprojecteerd.
Hatsekidee…..geen kerk meer, maar de zoveelste moskee
ZOOT
Recente reacties